ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အေျမာက္ လက္နက္မ်ား အပိုင္း-၁

ဒံုးပ်ံတပ္ဖြဲ႕ေတြကို ကၽြန္ေတာ္လည္း အရမ္း စိတ္ဝင္စားတဲ့အတြက္ အခုလို ဒံုးလက္နက္စနစ္ေတြကို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ တင္ျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့ ေနရာမွာ အေခၚအေဝၚေတြ ရွင္းလင္းေအာင္ နည္းနည္း အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒီလက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ျမန္မာလို official translation ကို ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး (သိတဲ့ လူေတြကလည္း ေျပာျပေပးႏိုင္ေအာင္ ဒီအေၾကာင္းကို ေရးရတာပါ)။ ျမန္မာလို တရားဝင္ ေခၚဆိုတဲ့ အမည္ေတြ မသိရေသးခင္ ေဆြးေႏြးတဲ့ ေနရာမွာ အဆင္ေျပေအာင္ အႀကံျပဳတဲ့ သေဘာပါ။

လက္နက္ႀကီးလို႔ ဆိုရင္ ပထမဆံုးက ေျခလ်င္အကူပစ္ လက္နက္ႀကီး (Infantry support weapons) ေတြပါ။ ဒီလက္နက္ အမ်ိဳးအစားေတြမွာ တပ္စုလက္နက္ျဖစ္တဲ့ ၆၀ မမ စိန္ေျပာင္း ကေန တပ္ရင္းလက္နက္ (Regimental Gun) ေတြျဖစ္တဲ့ ၀.၅ စက္ေသနတ္ႀကီး၊ ၈၁ မမ စိန္ေျပာင္း နဲ႔ ၈၄ မမ ေနာက္ပြင့္ရိုင္ဖယ္ ေတြ အထိပါဝင္ပါတယ္။ အရင္က တပ္ရင္းလက္နက္ျဖစ္ခဲ႔တဲ့ ၇၅ မမ ေနာက္ပြင့္ရိုင္ဖယ္ေတြလည္း ဒီအမ်ိဳးအစားမွာ ပါပါတယ္။ ေျခလ်င္တပ္ေတြနဲ႔ အတူလိုက္ပါၿပီး တိုက္ပြဲတြင္းမွာ တိုက္ရိုက္ပစ္ကူ (direct fire support) ေပးပါတယ္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထုတ္ ၁၂၀မမ စိန္ေျပာင္းႀကီး

ေနာက္တဆင့္ကေတာ့ ေျခလ်င္တပ္ေတြနဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီညီ ေပါင္းစပ္ၿပီး ပစ္ကူေပးရတဲ့ အေျမာက္ (Gun Artillery) ေတြပါ။ ဒီအဆင့္မွာ ႏွစ္ပိုင္းခြဲႏိုင္ပါတယ္၊ ပထမပိုင္းက တိုက္ပြဲ (Battle) အဆင့္မွာ ပစ္ကူေပးရတဲ့ လက္နက္ႀကီးေတြပါ၊ အမ်ိဳးအစား ၃ မ်ိဳးပါဝင္ပါတယ္ - (၁) အေျမာက္ (cannon/ field gun) - ေထာင့္နိမ့္ပစ္ခတ္ႏိုင္ၿပီး က်ည္သြားလမ္းတိုပါတယ္ - ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၇၆ မမ ေတာင္ေပၚပစ္ အေျမာက္နဲ႔ ၈၇.၆ မမ ၂၅ ေပါင္ဒါ အေျမာက္ ေတြ သံုးပါတယ္၊ (၂) ေဟာင္ဝစ္ဇာ (howitzer) - ေထာင့္ျမင့္ပစ္ခတ္ႏိုင္ၿပီး က်ည္သြားလမ္း ပိုရွည္ပါတယ္ - ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာ ၁၀၅ မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာ ေတြကို စံအျဖစ္ ထားပါတယ္၊ (၃) စိန္ေျပာင္း (mortar) - ေထာင့္မတ္ (၄၅ ဒီဂရီ အထက္) ပစ္ခတ္ရၿပီး က်ည္သြားလမ္း ရွည္ပါတယ္ - ၁၂၀ မမ စိန္ေျပာင္းႀကီးေတြကို သံုးပါတယ္။ တိုက္ပြဲမွာ သြယ္ဝိုက္ပစ္ကူ (indirect fire support) ေပးႏုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အေျမာက္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား

ဒုတိယပိုင္းကေတာ့ တိုက္ပြဲကေန တိုက္ပြဲစဥ္ (Campaign) အဆင့္ေရာက္လာရင္ စစ္ဆင္ေရး အဆင့္ (operational level) လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး အေျမာက္လက္နက္ႀကီး (heavy guns) ေတြနဲ႔ ပစ္ကူေပးပါတယ္။ ၁၅၅ မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာ ေတြ သံုးပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာ ယာဥ္ဆြဲအေျမာက္ (Towed gun) နဲ႔ ယာဥ္တင္အေျမာက္ (self-propelled gun/ SP Gun) ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ယာဥ္ဆြဲအေျမာက္ နဲ႔ SP Gun ေတြဟာ ပစ္ခတ္ႏိုင္တဲ့ အကြာအေဝးနဲ႔ ပစ္ခတ္မႈ စြမ္းရည္မွာ ကြာျခားမႈ မရွိေပမယ့္ ပစ္ခတ္ၿပီးတဲ့ အခါ အျမန္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္စြမ္း shoot-and-scoot ability မွာ အလြန္ကြာျခားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပစ္ခတ္မႈစြမ္းရည္တူေပမယ့္ mobility ပိုင္းမွာ ကြာျခားလွတဲ့ အတြက္ စစ္ကစားႏိုင္စြမ္း မတူၾကဘူး။ ၁၅၅ မမ ခ်င္း အတူတူ ေပမယ့္ အဲဒီ႔ ႏွစ္မ်ိဳးကို အမ်ိဳးအစားတစ္ခုတည္းအျဖစ္ categorized လုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။
Nora B-52 ၁၅၅မမ ယာဥ္တင္အေျမာက္ စနစ္


ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ field guns ေတြ၊ mortars ေတြ ကေန ၁၅၅ မမ towed howitzer အထိကို စစ္ေျမျပင္ ပစ္ကူေပး လက္နက္ႀကီး (Field Artillery) လို႔ category သတ္မွတ္ခ်င္ပါတယ္။ SP Gun ေတြကိုေတာ့ Self-propelled Artillery လို႔ သီးျခား အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားခ်င္တယ္။ ပါဝင္မယ့္ လက္နက္ႀကီးေတြကေတာ့ ယာဥ္တင္အေျမာက္ (သို႔မဟုတ္) ယႏၲယားတင္အေျမာက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ SP Gun ေတြဟာ စစ္ေျမျပင္အထိ ဝင္ေရာက္ပီး တိုက္ခိုက္ဖုိ႔ လိုခ်င္မွ လိုပါလိမ့္မယ္။ စစ္ေျမျပင္ကို ဟိုးအေဝး တေနရာကေနလွမ္းၿပီး Indirect Bombardment လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပစ္ခတ္ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တေနရာကို ခ်က္ခ်င္းေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္ပါတယ္

။ ရန္သူရဲ႕ အေျမာက္တန္ျပန္ပစ္ခတ္မႈ (counter-battery fire) ကို ေရွာင္ရွားႏိုင္တယ္၊ တကယ္လို႔ ယႏၲယားတင္အေျမာက္ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အေျမာက္အဖြဲ႕သားေတြကိုလည္း ရန္သူ႔လက္နက္ဒဏ္က အေတာ္အသင့္ ကာကြယ္ထားႏိုင္တယ္။ ယာဥ္တင္အေျမာက္ေတြကေတာ့ အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္စြမ္း ရွိေပမယ့္ ရန္သူပစ္ခတ္တာ ခံရၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အေျမာက္အဖြဲ႕သားေတြကုိ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား မရွိပါ။ သူတို႔ရဲ႕ ပစ္ကူေပးႏိုင္တဲ့ အကြာအေဝးက ကီလိုမိတာ ၂၀ ေက်ာ္အထိပစ္ခတ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒီလက္နက္ႀကီးေတြအထိဟာ Gun Artillery မွာ အက်ံဳးဝင္ပါတယ္။
Soltam အမ္-၇၁ ၁၅၅မမ ယာဥ္ဆြဲ အေျမာက္စနစ္