အကူလက္ရံုး စက္ယႏၱရားမ်ား ၃

ရိုးစင္းျပီး ထိေရာက္လွတဲ့ အျခား တင့္အတားစီးတစ္ခုဟာ ေျမာင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ခံစစ္ပံုစံ ေထာက္ေျခာက္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ တင့္အတားအစီး က်ံဳးမ်ားမဟုတ္ပဲ သာမာန္ တင့္တစ္စင္း ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာထက္ အနည္းငယ္ ပိုေသာ က်ံဳးမ်ားနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ တက္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေသာ တူးေျမာင္းမ်ားသည္ပင္လ်င္ တင့္တပ္ဖြဲ႔မ်ား အတြက္ ေခါင္းခဲစရာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔အတြက္ တူးေျမာင္းမ်ားႏွင့္ ေခ်ာင္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ရန္ တံတားထိုး ယာဥ္မ်ားကို အသံုးျပဳၾကပါတယ္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သံုး ပံုစံ-၈၄ တံတားခင္းတင့္

T-55 ကိုယ္ထည္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ပထမဆံုးေသာ အမ်ိဳးအစားဟာ MT-55A အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ျပီး ေခါက္ထားတဲ့ သံေဘာင္တစ္ခုကို သယ္ေဆာင္ကာ ၁၈မီတာ ရွည္ျပီး တန္၅၀ ဝန္ခံႏိုင္တဲ့ ယာဥ္ေတြ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္တဲ့ ေလ်ာက္လမ္း ၂ခုပါ တံတားကို ခင္းေပးႏိုင္ပါတယ္။ အလားတူအမ်ိဳးအစားကို ျပည္ပတင္ပို႔ရာမွာေတာ့ MTU-12 အျဖစ္ ၁၂မီတာရွည္ေသာ တစ္ေျဖာင့္တည္း တံတားတစ္ခုကို သယ္ေဆာင္ထားသည့္ ယာဥ္အျဖစ္သာ ထားရွိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ MTU-20 အျဖစ္နဲ႔ မီတာ ၂၀အရွည္ထိ ျဖန္႔ႏိုင္တဲ့ ၃ေခါက္ခ်ိဳး တံတားတစ္ခုကို သယ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ အဆင့္ျမင့္တင္ခဲ့ပါတယ္။ MTU-20 မွာေတာ့ သံခ်ပ္ကာ ထုထည္ပိုမိုထူထဲလာျပီး အဆင့္ျမင့္ ကြန္ျပဴတာစနစ္မ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္မ်ားနဲ႔ တတိယႏိုင္ငံမ်ားကို တင္ပို႔ႏိုင္ဖို႕ အဓိက ဆြဲေဆာင္ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္။ အဆိုပါ တံတားခင္းယာဥ္ေတြဟာ ယာဥ္အဖြဲ႕သား ၂ဦးမွ ၃ဦးထိသာ လိုအပ္ျပီး မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ တံတားကို ခင္းေပးႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး တပါတည္း ျပန္လည္ျဖဳတ္ယူ သယ္ေဆာင္သြားႏိုင္ပါတယ္။

MT-55A တံတားခင္းတင့္

 MTU-20 တံတားခင္းတင့္

MTU-72 တံတားခင္းတင့္

T-72 ကိုယ္ထည္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားခင္းယာဥ္ကေတာ့ MTU-72 ျဖစ္ျပီး၊ ဇီဝ၊ဓါတု၊ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ဒဏ္ ခံႏိုင္တဲ့ သံခ်ပ္ကာ ကိုယ္ထည္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ အဆင့္ျမင့္ထားတဲ့ သထၳဳစပ္ေတြကို အသံုးျပဳထားလို႕ ပိုမိုေပါ့ပါးတဲ့ MTU-20 ပံုစံ ၃ေခါက္ခ်ိဳး တံတားတစ္ခုကို သယ္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ၂မိနစ္အတြင္းမွာ ၂၀မီတာ ရွည္တဲ့ တံတားတစ္ခုကို ခင္းႏိုင္ျပီး ၁၀မိနစ္အတြင္းမွာ ျပန္ေခါက္သိမ္းႏိုင္ပါတယ္။ 

TMM-6 တံတားခင္းယာဥ္



BTRမ်ား၊ BMP မ်ားကဲ့သို႔ အေပါ့စား တင့္မ်ားအေနနဲ႔ တံတားထိုးယာဥ္အစား သစ္လံုးမ်ား၊ သံပိုက္လံုး အေသးမ်ားကို စုစီးထားတဲ့ ပိုက္လံုးအစည္းမ်ားကို ေျမာင္းမ်ားတြင္း ခ်ထားျပီး ေက်ာ္ျဖတ္ေလ့ရွိ
ၾကပါေသးတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ပင္မတိုက္ပြဲဝင္တင့္မ်ားနဲ႔ ေရစီးရွိတဲ့ ေနရာမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ရာမွာေတာ့ တံတားထိုးယာဥ္မ်ားကိုသာ အားကိုးရေလ့ရွိပါတယ္။လူလုပ္အတားအဆီး ေျမာင္းမ်ား မဟုတ္ပဲ သဘာဝ အတားအဆီးမ်ား ျဖစ္တဲ့ ေခ်ာင္းမ်ား၊ ျမစ္မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရမွာေတာ့ တံတားထိုးယာဥ္ 
အၾကီးစားမ်ားကို အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။ TMM အမ်ိဳးအစား စစ္ေျမျပင္ တံတားမ်ားဟာ ၇မီတာခန္႕ေထာက္တိုင္မ်ား ပါရွိျပီး ေရအနက္ ၅မီတာ အရွည္ မီတာ ၄၀မွ မီတာ၁၀၀ထိ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ေထာက္တိုင္ပါ တံတားမ်ား ခင္းႏိုင္ ျဖဳတ္သိမ္းႏိုင္ၾကပါတယ္။ ယာဥ္အဖြဲ႔သား ၂ဦးမွ ၃ဦးထိသာ လိုအပ္ျပီး ၾကာျမင့္ခ်ိန္ နာရီပိုင္းသာ ၾကာျမင့္ပါတယ္။ မီတာ ၁၀၀ထက္ ပိုတဲ့ အတားအဆီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ရာမွာေတာ့ ယာဥ္၂စင္းမွ ၃စင္းထိ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။ တန္ခ်ိန္ ၆၀ထိ ျဖတ္သန္းႏိုင္ျပီး သယ္ေဆာင္သည့္ ယာဥ္မ်ားကို သာမာန္ အၾကီးစား သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးယာဥ္မ်ားအစား စစ္ေျမျပင္သံုး အၾကီးစားယာဥ္မ်ားျဖင့္ အသံုးျပဳသည့္ TMM-6 တံတားခင္းယာဥ္မ်ားဟာ ရန္သူ႕ပစ္ခတ္မွဳေအာက္ႏွင့္ ညအခ်ိန္မ်ားပင္လ်င္ တံတားခင္းႏိုင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားၾကပါတယ္။

 KMM တံတားခင္းယာဥ္

TMM အမ်ိဳးအစားမ်ားနဲ႔ ဆင္တူစြာ ေပါ့ပါးစြာ တည္ေဆာက္ထားတာကေတာ့ KMM အမ်ိဳးအစား တံထားထိုးယာဥ္ေတြျဖစ္ျပီး  ေရစီးသိပ္မသန္တဲ့ ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ ရြံညြန္မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ အဓိကထားတည္ေဆာက္ပါတယ္။ ခံႏိုင္ဝန္ ၁၅တန္မွ တန္၃၀သာ ရွိတာမို႔ ေျခလ်င္သံုး အေပါ့စားယာဥ္မ်ားႏွင့္ သာမာန္ ယာဥ္မ်ားကို ခ်ီတက္ရာမွာ လြယ္လင့္တကူ တြဲဖက္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ သာမာန္ ၆x၆ ဘီးတပ္ယာဥ္ေပၚမွာ တင္ေဆာင္သြားႏိုင္ျပီး အင္ဂ်င္နီယာ အဖြဲ႕သား ၄-၅ဦးျဖင့္ နာရီဝက္ အတြင္း အရွည္ ၂၅-၄၀မီတာ ၊ ေရအနက္ ၅မီတာကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့ တံတားတစ္ခုကို ခင္းႏိုင္ပါတယ္။

မီတာမ်ားစြာ က်ယ္ေျပာတဲ့ ေရျပင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ရန္ အတြက္ကေတာ့ အျခားေသာ တံတားထိုးယာဥ္ အၾကီးစားမ်ားကို အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။

 ေရေပၚ တံတားမ်ား (Pontoon bridge) မ်ား ထိုးႏိုင္ရန္အတြက္ ေဗာ္ရာမ်ားကို ထရက္ကားမ်ားနဲ႔ သယ္ေဆာင္လာျပီး တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုကို တံထားထိုး ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ခ်ိတ္ဆက္ကာ ေရေပၚတံတားကို ခင္းႏိုင္ပါတယ္။ ေဗာ္ရာမ်ားမွာ ေရစီးကို ဆန္႔က်င္ တည္ထားႏိုင္ရန္ အင္ဂ်င္ပါေသာ ေဗၚရာမ်ား အင္ဂ်င္တပ္မထားေသာ ေဗၚရာမ်ား စသည္ျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ အလိုက္ အသံုးျပဳပါတယ္။ ေဗၚရာ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုၾကား ၇မီတာထိ အမ်ားဆံုး ျခားကာ အေပၚက တံတားခင္းစနစ္မ်ားျဖင့္ တံတားထိုးၾကရပါတယ္။ တံထားၾကမ္းႏွင့္ ေဗၚရာမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္ေအာင္နဲ႔ ရန္သူတိုက္ခိုက္မွဳရွိလာပါကာ လ်င္ျမန္စြာ အစားထိုးႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားရွိရာ ေလ့က်င့္ထားသည့္ အင္ဂ်င္နီယာ တပ္ဖြဲ႕ျဖင့္ဆိုရင္ တစ္မိနစ္ကို မီတာ ၆မီတာႏုန္းျဖင့္ တံတားခင္းႏိုင္ ျပင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

 PMP ေရေပၚတံတားထိုးယာဥ္မ်ား

 ေဗာ္ရာအတြက္ ယာဥ္အဖြဲ႕သားတစ္ဦး၊ တံတားခင္းအတြက္ ယာဥ္အဖြဲ႔သား ၂ဦးလိုအပ္ျပီး မီတာ ၁၀၀တိုင္းအတြက္ စစ္သည္ ၃ေယာက္မွ ၅ေယာက္ႏုန္းနဲ႕ တံတားခင္းႏိုင္ပါတယ္။ LPP အမ်ိဳးအစား တံတားမ်ားဟာ ၂၄တန္ထိ သာ ခံႏိုင္ျပီး ေျခလ်င္ႏွင့္ အေပါ့စား သံခ်ပ္ကာမ်ားသာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ တင့္တပ္ဖြဲ႔မ်ားအတြက္ တန္၇၀ထိ ခံႏိုင္ေသာ TPP အမ်ိဳးအစား တံတားခင္း စနစ္မ်ားကို အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။ ေဗၚရာမ်ား တံတားၾကမ္းခင္းမ်ား မလိုအပ္ေတာ့ပဲ ထို၂မ်ိဳးကို ေပါင္းစပ္ထားျပီး ျဖန္႔ခင္း ခ်ိတ္ဆက္လိုက္ရံုျဖင့္ ေရေပၚတံတား(ribbon bridge) အျဖစ္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေသာ PMP အမ်ိဳးအစား ေရေပၚတံတားထိုး စနစ္မ်ားကို လက္ရွိအသံုးျပဳၾကပါတယ္။ သာမန္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး ယာဥ္ေပၚတြင္သယ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ PMP စနစ္မ်ားဟာ ေခါက္ထားခ်ိန္မွာ ၁မီတာ ၆ေပ ပတ္လည္သာရွိေပမယ့္ ျဖန္႕ခ်လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ၆.၆မီတာ ရွည္လ်ားတဲ့ ေရေပၚ တံတား အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ေရထဲမွာပင္ လြယ္ကူစြာ ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္ျပီး မီတာ ၄၀၀ထိ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါတယ္။ ခံဝန္အား တန္၆၀ထိရွိျပီး ယာဥ္အဖြဲ႕သား ၂၀ခန္႕ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။

 PMP ေရေပၚတံတားထိုးစနစ္ျဖင့္ ေလ့က်င့္ေနပံု

 ေရစီးသန္ျပီး မီတာ ၄၀၀ထက္ ပိုတဲ့ ျမစ္မ်ားကိုေတာ့ TPP အမ်ိဳးအစား ေရေပၚ တံတားစနစ္မ်ားနဲ႔ တြဲဖက္ကာ အသံုးျပဳႏိုင္သလို မီတာ ၁၀၀ထက္ ပိုတဲ့ ေက်ာ္ျဖတ္မွဳမ်ား အတြက္ကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားနဲ႔ စက္တပ္ေဗာ္ရာမ်ား လိုအပ္ပါတယ္။ အဆိုပါ ribbon bridge အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္း သို႔မဟုတ္  အတြဲမ်ားကို ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ သို႕မဟုတ္ TPP စနစ္ စက္တပ္ေဗာ္ရာမ်ားနဲ႔ တြဲဖက္ကာ ျမစ္ကူးယာဥ္အျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ၾကပါေသးတယ္။ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း တံတားအျဖစ္ ခင္းကာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား ဆြဲယာဥ္မ်ား စက္တပ္ေဗာ္ရာမ်ားျဖင့္ မီတာမ်ားစြာ က်ယ္ေျပာျပီး ေရစီးသန္တဲ့ ျမစ္မ်ားကို ျဖတ္ကူးရာမွာ အဓိက အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ PMP စနစ္မ်ားရဲ့ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရမွဳ အၾကမ္းခံႏိုင္မွဳနဲ႕ အသံုးျပဳရလြယ္ကူမွဳေၾကာင့္ တင့္မ်ားနဲ႔ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ယာဥ္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ ျမစ္ကူးစစ္ဆင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

GSP-55 တံတားထိုးယာဥ္
အျခားေသာ တံတားထိုးယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကေတာ့ PT-76 ကုန္းေရႏွစ္သြယ္သြား ယာဥ္ေပၚ အေျခခံကာ တည္ေဆာက္ထားေသာ GSP စနစ္ျဖစ္ျပီး ေရနက္ေသာ ေခ်ာင္းငယ္မ်ား၊ ရြံ႕ညြံမ်ားနဲ႔ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚႏွင့္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကဲ့သို႔ ေဒသမ်ားတြင္ အသံုးျပဳႏိုင္ေအာင္ ထုတ္လုပ္ထားေသာ ယာဥ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ GSP-55 တြင္ ေဗၚရာတစ္ခုဆီ သယ္ေဆာင္ျပီး ၂စင္းတြဲကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ပါတယ္။ ေခ်ာင္းလည္၊ ျမစ္လည္မွာ ၂စင္းတြဲလ်က္ ရပ္တန္႔တာ သယ္ေဆာင္လာေသာ ေဗာရာတစ္ခုဆီကို ျဖန္႕ခင္းလိုက္ျခင္းျဖင့္ အရွည္ ၁၂၀မီတာရွိျပီး ခံဝန္ ၅၂တန္ရွိေသာ ယာယီတံတားတစ္ခုကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ရႊံညြံထူထပ္ေသာ ေနရာမ်ားနဲ႔ မီတာ ၁၂၀ထက္ ေက်ာ္ေသာ ျမစ္ကူးစစ္ဆင္ေရးမ်ား အတြက္ တင့္ယာဥ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ကာ ျဖတ္ကူးေပးႏိုင္ပါတယ္။  ျမစ္ကူးစစ္ဆင္ေရး အတြက္ အသံုးျပဳေသာ တံတားခင္း စနစ္မ်ား အားလံုးဟာ ပင္လယ္ျပင္ ကမ္းတက္စစ္ဆင္ေရး အတြက္ ကမ္းထိုး တံတားမ်ား၊ သယ္ပို႔စနစ္မ်ား အျဖစ္လဲ အသံုးျပဳႏိုင္ေသာ စနစ္မ်ားျဖစ္ၾကျပီး ေလ့က်င့္မွဳမ်ားစြာလိုအပ္ျပီး
 ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသႏွင့္ ျမစ္ကူးစစ္ဆင္ေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ရွိေသာ တပ္မေတာ္တိုင္းအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေလ့က်င့္ပိုင္ဆိုင္ထားရမည့္ စနစ္မ်ားျဖစ္ၾကပါေၾကာင္း။  က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။  ။